اقدام به خودکشی و عوامل مرتبط به آن در استان کردستان

چکیده زمینه و هدف: خودکشی یکی از مشکلات عمده بهداشت عمومی است که معلول فاکتورهای متعددی است که در جوامع مختلف متفاوت است. لزوم شناسایی این عوامل برای مداخله مؤثر و پیشگیری در هر جامعه احساس می‌شود. روش بررسی: این مطالعه به صورت مطالعه مورد- شاهدی انجام شد افرادی که به دلیل اقدام به خودکشی به بیمارستانهای سنندج مراجعه کرده بودند به عنوان گروه مورد در نظر گرفته شدند و گروه شاهد با در نظر گرفتن همسان سازی سنی توسط پژوهشگر انتخاب شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با به کارگیری نرم افزارSPSS انجام شد و از آمار توصیفی برای توصیف داده‌ها و از آزمون آماری کای دو برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: اقدام به خودکشی در زنان (1/71 درصد)، سن 24-20 سال (1/31 درصد) و افراد با تحصیلات متوسطه یا دیپلم (1/56 درصد) شایعتر بود. یافته‌ها حاکی از ارتباط معنی‌دار بین، تعداد افراد خانواده و وجود حوادث زندگی با اقدام به خودکشی بود (به ترتیب،p=0.01 , P<0.05) به طوریکه افراد دارای سابقه‌ای از حوادث زندگی و خانواده پرجمعیت‌تر در خطر بیشتری برای اقدام به خودکشی بودند. بین تأهل و اقدام به خودکشی رابطه معناداری یافت نشد. بیشترین روش خودکشی مصرف دارو و سموم بود. 7/6 درصد افراد اقدام به خودسوزی کرده بودند. خودسوزی در زنان متأهل شایعتر بود و در 100 درصد موارد منجر به مرگ گردید. نتیجه‌گیری: بالا بودن اقدام به خودکشی در زنان جوان نیاز به توجه بیشتر به سلامت روان این جمعیت را مطرح می‌سازد. استفاده از روش خودسوزی به ویژه در زنان متأهل توجه به آموزش همگانی در خصوص پیشگیری از خودکشی و همچنین بازنگری در نحوه ازدواج و آموزش خانواده‌ها و جوانان در این خصوص و نحوه برخورد با مشکلات خانوادگی را نشان می‌دهد. کلید واژه‌ها: اقدام به خودکشی، کردستان، خودسوزی وصول مقاله: 18/12/88 اصلاحیه نهایی: 16/4/89 پذیرش مقاله: 17/4/89